نقشه جهاني پراكندگي يوز

نقشه پراكندگي ببر نژاد ايراني

معرفي شكارها و حيوانات درحال انقراض ايران : گورخر Equus hemionus Pallas

گورخر حيواني است شبيه به خر اهلي با گوشهاي بلند و يال كوتاه و افراشته دم در نزديك قاعده از موهاي كوتاه پوشيده شدده است و تا انتها بتدريج موها بلند تر ميشود در داخل وبالاي پاهاي جلو تكه اي از پوست برهنه كه شكل آن گرد است وجود دارد .يك نوار قهوه اي كه گاه حاشيه سفيد دارد در تمام طول پشت از بالاي سر تا انتهاي دم ادامه دارد رنگ بدن در بالا خاكستري اخرايي تا بلوطي كمرنگ و پايين روشن متمايل به سفيد است .بلندي گورخر در شانه به 120 سانتي متر ميرسد و طول بدن 220 سانتي متراست . گور خر در ايران بيشتر در حاشيه كوير زندگي ميكند دوران ابستني در حدود 11 ماه ميباشد كره ها تا يك و نيم سالگي از شير مادر تغذيه ميكنند . هر دوسال يك بار بچه ميزايند .سرعت ان در حدود 50 كيلومتر در ساعت ميباشد .گورخر در ايران از توران شاهرود و سبزوار و نزديك تهران حدود قزوين كلاه قاضي اصفهان  و حدود يزد و دامغان و حدود خانخودي در فارس گزارش شده است .  در سال 1947 pocock  يك نمونه را كه از نزديكي يزد بدست آمده به عنوان يك نژاد تازه معرفي ميكند .

معرفي شكارها و حيوانات درحال انقراض ايران : يوز پلنگ ايراني يا آسيايي Acinonyx jubatus schreber

بر عكس تصور عوام اين حيوان زيبا شباهت بسيار كمي با پلنگ دارد .حتي خالهايي روي بدن اين دو با يكديگر متفاوت است اين خاتها در پلنگ به شكل گل و در يور به معناي واقعي كلمه همان خال ميباشد از پلنگ بسيار ظريفتر است دستها وپاها بلند تر و بسيار باريك است گويي براي دويدن آفريده شده است طول بدن 130 و طول دم 75 سانتي متر است رنگ ضمينه در بالاي بدن گندمگون ودر زير شكم سفيد است .جمجمه كوچك وكوتاهي دارد بيشتر در زمينهاي باز و و تپه ها ي كم ارتفاع زندگي ميكند در روز فعاليت دارد و قبل از دويدن خود را به شكار نزديك ميكند زماني براي رسيدن به 0 تا 100 نميخواهد در شروع استارت حداقل با شتاب 50 كيلومتر ميتواند بجهد معمولا تا 200 متر بيشتر نمي تواند اين سرعت راحفظ كند شكار مورد علاقه اين حيوان آهوي ايراني و جبير ميباشد ولي از قوچ ميش نيز روي گردان نيست .دوره آبستني 90 تا 95 روز است و هر بار 2 تا 4بچه ميزايد براي انسان به هيچ وجه خطرناك نيس در گذشته آن را رام و براي شكار استفاده ميكردند . يوز در ايران از استان اصفهان سمنان وخراسان شمالي و سيستان و ... گزارش شده است اما امروزه تنها تعداد كمي در طبيعت باقي مانده است طبق آمار كمتر از عدد 100  غلاده كه بسيار نگران كننده ميباشد . از اين حيوان زيبا نيز اطلاعات شناختي ما بسيار كم است ولي اميدواريم كه مسئولين سازمان حفاظت از محيط زيست با برنامه ريزي بتوانند اين موجود زيبا را از انقراض حفظ نمايند.

معرفي شكارها و حيوانات درحال انقراض ايران : ببر Panthera leo Linnaeus

شير از نظر اندازه تقريبا همانند ببر است اما تقريبا كوچكتر است وبا اين تفاوت كه شير در انتهاي دم داراي يك دسته موي سياه استو در عقب گوش داراي يك لكه سياه است ودر گردن وبالاي سر يال دارد و نرها از ماده ها بزرگتر هستند در نژاد ايراني يال كوتاهتر است. در طوله ها له هاي تيره اي در دوطر بدن ديده ميشود كه به مرور محو ميشوند رنگ شير گندمگون بوده .شير هم همانند ببر شب فعال است اما در روز هم بسيار ديده ميشود . از علفخواران وحشي مانند خوك و گاو ميش تغذيه ميكنند گاه مانند ببر انسان خوار شده و به انسان حمله ميكنند.در 5 سالگي بالغ شده و برعكس ببر در گله زندگي مي كنند و نر ها بعد از تولد طوله ها با گله ميمانند بچه ها بر اساس فراواني ممكن است تا 5 عدد هم برسند شير ها ساختار اجتماعي بسيار قوي دارند ماده ها از طوله هاي ديگران هم مراقبت ميكنند ودوران آبستني حدود 105 روز ميباشد .بچه ها تا 6 روز چشمهاشان بسته است در حدود سه ماه از شير مادر تغذيه ميكنند .شير در ايران از شير در بيه هاي جنوب ايران از دشت ارژن شيراز تا ساحل كارون ميزيسته است .در كتابهاي بسياري توسط جهانگردان وديگر افراد در باره شير ايراني مطلب نوشته شده است .قديمي ترين آن از حمداله مستوفي است به سال 740 هجري  به نام نزهت القلوب و w.oustly 1819 مينويسد بوشهر به علت داشتن شير زياد به معدن شير معروف بوده وMT.ASEMAEI در خوزستان از شير ديگري ميگويد كه توسط يكي از سران بختياري شكار شده است . Lutos مينويسد در سال 1849و1850 كه در خوزستان شير در شوش ونزديك دذفول ديده ميشود.كنسول انگليس در بصره گزارش ميدهد كه شير در نواحي كارون بسيار زياد است .اما شير در ايران در تپه هاي اطراف كازرون دذفول وبوشهر و در بسياري از نقاط جنوبي وجود داشته است تا امروز حدود 60 سال از ديده شدن اخرين شير ايراني ميگذرد و ماتنها ميتوانيم آهي از نهاد برافسوس گذشته اين مرزوبوم بخوريم .

معرفي شكارها و حيوانات درحال انقراض ايران : ببر Panthera tigris Linnaeus

ببر گوشتخواري است بزرگ با طول تقريبي تا 290 سانتي متر و دم آن تا 110 سانتي متر و وزن آن تا 320 كيلوگرم با بدني گشيده و دستهاي قوي و پنجه هاي پهن و ناخنهاي بزرگ گوش كوتاه و مدور و بدون موهاي انتهايي موهاي روي گونه بلند وموهاي بدن انبوه است رنگ ضمينه بدن اخرايي يا متمايل به نارنجي و با نوارهاي عرضي تيره متمايل به سياه است .ببر بيشتر درجنگلها و نواحي دور از دسترس انسان در نقاطي كه خوك وحشي و ديگر سم داران فراوان هستند زندگي ميكنند فعاليت شبانه دارند اما در روز نيز قابل رويت هستند . در اختفاي كامل حركت كرده اما معمولا در قلمرو خود در مسيرهاي معلوم و مشخص تردد ميكنند .ميتواند گوزنهاي بزرگ و گاو را به راحتي تا فواصل دور انتقال دهد . ببر زخمي براي انسان بسيار خطرناك است و معمولا با كشتن اولين انسان به انسان خواري روي خواهند آورد . هر دوتا 3 سال يك بار بچه ميزايند و د.ران آبستني آنها در حدود 105 تا 113 روز گزارش شده است .معمولا 2 قلو زا هستند اما در فصول فراواني اين عدد ممكن است بشتر هم باشد طوله ها به اندازه 1400 گرم وزن دارند بعد از دوهفته چشم بازكرده و تا 2 سالگي با مادر ميمانند و لي تا 3 سالگي در حريم قلمرو ماندگار هستند.ضمنا طوله ها تا 6 ماهگي از شير مادر تغذيه ميكنند .ببر در ايران از گرگان تا آستارا در دامنه هاي البرز ميزيسته اما حدود 50 سالو اندي است كه از در ايران ديده نشده است . شايعات و گزارشهايي مبني بر وجود وشكار گربه اي بزرگ راه راه در اين مناطق در بين مردم وجود دارد اما هيچ كدام قطعي و واقعي نيست كه بتوان به آن اعتماد كرد در چند سال اخير در بسياري از مناطق دوربينهايي براي رد يابي قرار داده شد اما بغي از چند عكس از خرس قهوهاي و پلنگهاي تنومند چيزي عايد محيط بانان نشد با توجه به صعب العبور و دور از دسترس بودن بعضي از نقاط ابن احتمال دور از ذهن نيست كه ممكن است هنوز چند گربه بزرگ ايراني در گوشه و كنار در انتظار مدد براي بقا باشند .

معرفي شكارها و حيوانات درحال انقراض ايران : پلنگ Panthera pardus Linnaeus

گوشتخواري است بزرگ كه طول بدن تا 160 سانتيمتر و گاه تا 180 سانتي متر نيز ميرسد و داراي طول دم 110 سانتيمتر و بلندي در ناحيه شانه 75 سانتيمتر ميباشد .بدن دراز و باريك و دستها و پاها قوي با اندازه متوسط و پنجه ها وناخن بزرگ كه به طور واضح از دو طرف فشرده شده است .دم درز و از طول نصف بدن بيشتر است .رنگ بدن خالدار و در رنگ سفيد زمينه آثاري از زردي و يا زرد قرمز وجود دارد .خال هاي روي بدن پلنگ بيشتر شبيه گل ها هستند .پلنگ در نقاط كوهستاني و در ارتفاعات نسبتا زياد تا 3500 متر ديده ميشود (البته نوعي پلنگ برفي در هيماليا وجود دارد كه در ارتفاع بالاتر از اين هم سازگاري دارد و زندگي ميكند )
كمتر به پايين كوهها مي آيند برعكس گفته ها براي انسان ضرري ندارند بسيار خجالتي است و معمولا از انسان دوري ميكند اما اگر مورد آزار واذيت قرار گيرد و خود را در محاصره ببيند بسيار خطرناك خواهد شد . اين حيوان داراي پنجه هاي بسيار قوي است لاشه شكار خود را در بالاي درخت پنهان ميكند و بارها از آن تغذيه مينمايد .در اوايل بهار واواخر زمستان است دوران آبستني در حدود سه ماه است تعداد طوله ها بين 2 تا 3 و در فصول فراواني تا 5 هم ميرسد . در ايران به دليل كوهستانهاي بسيار و وجود قارها و شكاف سنگها اين محلها را براي لانه سازي ترججيح ميدهد . بچه ها بعد از 10 روز چشم باز كرده و گاه تا 2 سالگي همراه مادر ديده ميشوند . در دوران بلوغ غير از فصل جفت گيري تنها زندگي ميكنند . در ايران از استان تهران سمنان مازندران گلستان خراسان آذربايجان كردستان لرستان اهرم فارس پلنگ كوه سيستان همدان نواحي جنوبي استان مركزي وكرمان گزارش شده است . بيشتر شكار اين حيوان را گراز و جوندگان كوچك و بعضي از پرندگان و كل و بز و قوچ وميش تشكيل ميدهند . در مواقع كمبود طعمه ممكن است به دامها حمله كند.

معرفي شكارها و حيوانات درحال انقراض ايران : كفتار Hyaena hyaena Linnaeus

كفتار گوشتخواري است بزرگ جثه طول بدن گاه تا 120 سانتيمتر ميرسد و طول د هم 30 سانتيمتر ميباشد بلندي بدن در شانه 120 سانتيمتر بوده دستها از پاها بلند تر ميباشد . اين حيوان داراي هيكل مخصوص به خود بوده و با بقيه گوشت خواران فرق دارد . داراي دستهاي كلفت و سري قوي و كوتاه هستند . فكها قوي و گوشها بلند ونوك دار هستند داراي يال هستند كه از گردن شروع شده و تا دم  ادامه پيدا ميكند .در دستها و پاها 4 انگشت وجود دارد . پنجه ها بسيار قوي هستند كه براي كندن زمين مناسب هستند .رنگ كلي بدن از زرد خاكستري روشن تا خاكستري قهوهاي  تغييير ميكند .تعدادي نوار عرضي پر رنگ تيره در كناره هاي بدن قابل مشاهده ميباشند . موهاي تابستاني كوتاهتر و خشنتر ميباشند . دندانها بسيار قوي هستند و گويي براي خرد كردن استخوانهاي قوي آفريده شده اند . شبها فعال بوده و در روز به ندرت ديده ميشوند .برعكس باور برخي افراد لاشه خاري تنها بخشي از غذاي آنها را تشكيل ميدهد ولي آنها شكارچيان ماهري هستند . از حمله به حيوانات اهلي ترسي ندارند . اما به ندرت به انسان حمله ميكنند . گاهي قبرهاي تازه را براي تغذيه از گوشت مرده حفر ميكنند . حس شنوايي و بويايي دبسيار قوي دارند . صداي زوزه آنها مانند خنديدن ويا ناله كردن انسان ميباشد ومعمولا در غروب به گوش ميرسد . جفتگيري اوايل تا اواسط زمستان ميباشد دوران آبستني 90 روز 2 تا 4 بچه ميزايند اما تا 7 طوله نيز گزارش شده است . بيشتر به صورت گروهي زندگي ميكنند و در نگهداري طوله ها به يكديگر ياري ميرسانند طوله ها تا 2 ماهگي از شير مادر تغذيه ميكنند و بعد از آن از گوشت . در ايران از لارو مازندران و شوش ايرانشهر و سيستان و فارس خوزستان كرمان و ... گزارش شده است اين جانب يك مورد نر بسيار بزرگ را در منطقه فراهان اراك شخصا ملاحظه كرده ام .

معرفي شكارها و حيوانات درحال انقراض ايران : خرس سياه يا هيماليايي Selenarctos thibetanus G. Cuvier

خرس سياه در اندازه كوچكتري از خرس قهوه ايست . صورت نسبتا باريكتر بوده گوشها بزرگتر و لوله اي شكل وبطور واضح از داخل موها خارج شده است . موهاي سر قهوه اي تيره و متمايل به سياه ميباشد و براق است .داراي پوزه پهن و سري كوچكتر از خرس قهوهاي است و در روي سينه داراي لكه سفيد هلالي شكل ميباشد . از لحاظ زندگي بسيار به خرس قهوه اي شبييه است اما برعكس خرس قهوه اي ميتواند از درخخت بالا برود از ميوه ها و دانه ها و غلات و توت ها و مرچه تغذيه ميكند عاشق شهد خرما است و خيلي كمتر از خرس قهوه اي به حيوانات اهلي حمله ميكند . جفتگيري در اواخر بهار است و طوله ها در اوايل زمستان به دنيا مي آيند . اين خرس در ايران روزگاري در سراسر نواحي جنوبي تر قابل رويت بوده اما امروزه به علت شكار بيرويه تعداد زيادي از آنها باقي نمانده است و اطلاعات جامع و كافي از آنها در دسترس نمي باشد . در خوزستان كرمان سيستان وهرمزگان و بسياري ديگر از نواحي جنوبي گزارش شده است . اما به دليل عدم شناخت اهالي نميتوان به اين گزارشات اتكا كرد و آنها را تاييد كرد.

معرفي شكارها و حيوانات درحال انقراض ايران : خرس قهوه اي Ursus arctos Linnacus

خرس قهوه اي حيواني است بزرگ وتنومند كه طول بدن آن گاه ممكن است به 2 متر و وزن آن به 480 كيلو گرم نيز برسد . سر پهن پوزه كوتاه و گوش كوتاه و گرد چشمها كوچك و گرد با گردني كوتاه و كلفت ميباشد . دستها و پاها بلند وكلفت با 5 چنگال و پاها از دستها بلند تر ميباشد  . داراي دم بسيار كوچك است كه در زير  موها مخفي است . بدن داراي موهاي زبر و انبوه ميباشد رنگ موها از قهوه اي تيره تا قهوه اي زرد و خاكستري تغيير ميكند .گاهي لكه هاي كوچك با رنگ روشن در سينه ديده ميشود .جمجمه حجيم با فكهاي بسيار قوي طول ناحيه پوزه تقريبا به اندازه جعبه جمجمه است .خرس قهوه اي در ايران در دامنه هاي رشته كوه البرز و زاگرس زندگي ميكند . و تعداد انها در سالهاي اخير بسيار كم شده است .خرس از غذاهاي مختلف گياهي و حيواني تغذيه ميكند به طور كلي بخش اعظم غذاي آنها را قسمتهاي سبز گياهان و ميوه ها و حشرات و مهره داران كوچك  تشكيل ميدهند . به كندوهاي عسل چه مصنوعي و چه طبيعي دستبرد ميزنند . از ميوه هاي وحشي و مورچه ها ولارو حشرات و پستانداران كوچك روي گردان نبوده و از آنها نيز تغذيه ميكنند . شناگران بسيار ماهري بوده و به راحتي از ماهيان صيد كرده و تغذيه ميكنند .جفتگيري در تابستان بوده و آبستني حدود 7 ماه ميباشد بچه ها در اوايل زمستان و زماني كه مادر درخواب زمستاني ميباشد متولد ميشوند . معمولا بين 1 تا 2 بچه ميزايند وزن بچه ها بين نيم تا 1 كيلوبوده (البته بسته به تعداد آنها دارد) و با چشم بسته متولد ميشوند .در ابتدا رشد آنها بسيار كند است اما در بهار كه از لانه خارج ميشوند به سرعت رشد ميكنند . تا 5 ماهگي از شير مادر تغذيه ميكنند و تا پايان سال اول همراه مادر ميمانند . در سال سوم بالغ ميشوند شروع و مدت خواب زمستاني آنها بسته به ارتفاع و شرايط زندگي بسيار متفاوت ميباشد .در ارتفاعات كمتر و در دماي بالاتر ممكن است كه صلا خواب زمستاني نداشته باشند .در دوران خواب درجه دماي بدن آنها كمي پايين آمده و تعداد تنفس كم شده و معده آنها خالي ميباشد و لي در تمم اين مدت تقريبا هشيار هستند اين نوع از خرس در ايران تا كنون از لرستان .شاهرود .خراسان سمنان  آذربايجان و باختران و كردستان و همدان وگيلان و مازندران و اصفهان و فارس و كرمانشاه و ايلام و بسياري ديگر از اين نقاط ديده شده و گزارش گرديده است .

معرفي شكارها و حيوانات درحال انقراض ايران : گرگ Canis lupus linnaeus

گرگ كوشتخواري بزرگ است كه جثه آن از ساير سگ سانان بزرگتر ميباشد طول بدن از 105 سانتي متر تا 160  سانتي متر و دم داراي طول 35 تا 50 سانتي متر ميباشد موهاي بدن گرگ خشن و رنگ آن از خاكستري روشن تا شني زرد متغير است در بعضي موارد به سرخي نيز ميزند .گوش نوك تيز و بلند است ( اين مورد توسط اين جانب رويت شده است ). داراي جمجمه بزرگ با آرواره بسيار قوي ميباشد .دندانها نيز بسيار قوي است . بيشتر در شبها فعال است اما در ساعاتي از روز هم ديده ميشود .در شكار و بخصوص ترساندن حريف بسيار ماهر ميباشد .هميشه از يك روش براي شكار استفاده نميكند .در كشتار اصلا ترس و هراسي ندارد گه گاه به گاوها نيز حمله ميكند .بسيار با هوش بوده به طوري كه از سموم و طله ها به خوني رهيز ميكنند  به صورت گروهي شكار كرده و درگله زندگي ميكند . همه گله از يك ماده به نام آلفا تبعيت كرده و در نگه داري از طوله ها به يكديگر كمك ميكنند . معمولا در زمان مواجه شدن با چند راس گوسفند طبق غريزه عمل كرده و ممكن است تا 15 راس رانيز خفه كند اما تنها 1 يا 2 تا از آنها را براي تغذيه استفاده مينمايد . گهگاه ه صوت انفرادي زندگي ميكنند اما معمولا در گله هاي 5 تايي و بيشتر (اين جانب تا 11 قلاده نيز در در يك گله مشاهده كرده ام  ) زندگي ميكنند . در زمستان ممكن است حتي به سگ ها نيز نيز حمله كرده و از گوشت آنها تغذيه نمايند .معمولا ته مانده طعمه خود را از ديد پنهان كرده و معمولا دوباره از بقاياي جسد لاشه تغذيه ميكند.به واسطه آرواره ودندان قوي به راحتي ميتواند گردن يك گوسفند را خورد كند معمولا آسيب از داخل بوده و از بيرون دندان زدگي مشخص نميباشد .فشاره آرواره به حدي است كه استخوان گردن را خورد كرده و معمولا باعث قطع رگهاي حياتي طعمه ميشود و در مرحله آخر است كه طعمه را بر اثر فشار خفه ميكند (لازم به ذكر است كه ياد آوري كنم طعمه قبل از اين مرحله تقريبا مرده است ) . براي لانه سازي بسيار دقت كرده ممكن است از يك تنه افتاده درخت ويا گهگاه از لانه حيوانات ديگر براي زندگي استفاده ميكنند . زوج ثابتي دارند دوران ابستني حدود 2 ماه است و هر بار 3 تا 5 بچه ميزايند . بچه ها با چشم بسته متولد شده و بعد از 12 تا 13 روز جشم بازكرده و تا 6 هفتگي فقط از شير مادر استفاده ميكنند .بچه ها قابليت اهلي شدن را دارا هستند و به خوبي دست آموز ميشوند .در ايران تقريبا در تمامي نواحي ديده ميشوند . از فرزندان خود به دقت مراقبت ميكنند و ازبچه هاي خود در برابر  مهاجمان با سرسختي وصف ناپذيري دفاع ميكنند.طول عمر گرگ تا 16 سال گزارش شده است اما به ندرت بيشتر از 12 سال عمر ميكنند .ماده آلفا معمولا بسيار با تجربه است و رهبري شكار را برعهده دارد . در اين باره در نواحي مركزي ايران اين ضربالمثل بسيار كاربرد دارد كه ميگويد : سگ رقاص گرگ پير است يعني اينكه ممكن است يك گرگ از بالاي آبادي وارد شده وتمامي سگها را به دنبال خود بگشاند در عين حال بقيه آنها از جهت مخالف وارد شده و شكار خود را با موفقيت انجام دهند . از در هاي چوبي محل نگه داري گوسفندان به راحتي عبور ميكند (از بابت آرواره قوي به راحتي راه خود را از كنار يا زير اين درها با شكستن چوب اين درها باز ميكند) از ديوارهاي با ارتفاع 2.5 متر نيز به راحتي با دورخيز عبور مينمايد .

يادآوري براي بعضي از دوستاني كه تحصيلات آكادميك دارن ولي درسشون رو درست نخوندن مخصوصا شيلاتيها

اينكه يكي بياد تو يك مجله معتبر كه خودش رو داعيه دار طبيعت و شكار و ماهيگيري در ايران ميدونه يه زيرگونه جديد از خانواده قزل آلا رو اون هم در ايران معرفي بكنه اون هم با تحصيلات عاليه و سردبير اون مجله محترم هم تاييدش بكنه خودش ميتونه به تنهايي باعث به هم ريختن كلي نظريه و تحقيق و مشاهده افراد با صلاحيت و صاحب دانش بشود و ديگر اينكه ميتونه جامعه علمي يك كشور رو به هم بريزه اما در ايران ما حتي ماهيگير هاي حرفه اي حتي اونهايي كه ادعاشون ميتونه ..... خرو پاره كنه سكوت كردن و تاييدش هم كردن غير از يك نفر به نام آقا سعيد كه ميتونم بگم از پايه گذارهاي ماهي گير فلاي در ايرانه و ساليان بسيار درازي رو دراين رشته زيبا از ماهيگيري فعاليت داشته و براي خودش صاحب سبكه و بسياري از پشه هايي كه الان در بازار ايران به صورت بافته شده هستن طرحشون ثمره خلاقيت و تلاش ايشان ميباشد راستي از حرف اصليم دور نشم قزل آلا ها در رنگها و سايز ها با زير گونه هاي بسياري هستند اما در ايران 2 گونه شناخته شده تر هستند (( خال قرمز و رنگين كمان )) اما بسته به منطقه و نوع تغذيه و نور خور نهر يا رودخانه ارتفاع از سطح دريا نوع رسوبات محلول درآب با يكديگر از نظر رنگ يا تعداد خال يا اندازه متفاوت هستند براي مثال قزل آلاي رنگين كمان در زاينده رود و سرچشمه هاي آن ممكن است تا 7 كيلو هم رشد كند كه ميكند (( اين را ركوردها نشان ميدهد )) اما در ارتفاعات ديلمان يا فيروز كوه با اندازه هاي كوچكتري مشاهده ميشوند يا در درياچه گهر بسته به ميزان نور گيري آب رنگ آنها از لحاظ روشني و تاري با يكديگر فرق بسياري دارد .
همه اينهارو گفتم كه فقط بگم يكي به صرف داشتن مدرك بدونه تجربه واينكه در طبيعت هم نگشته باشه با كت و شلوار اتو كشيده و كفش واكس زده نتونسته ونميتونه(( طبيعت مرد باشه ))و در باره يك موضوع اون هم به اين مهمي كه لازمش انجام تحقيق و مشاهدات بسيار و مقايسه در گونه ها و آزمايش روي اونهاست اظهار نظر بكنه و ماهم به راحتي اون رو باور بكنيم .
راستي درآينده نزديك در باره آقا سعيد گل براتون بيشتر ميگم تا از تجربه هاش تو ماهي گيري استفاده كنين .
با آرزوي موفقيت

ماهي گيري در ياچه پارك ارم و پارك رازي

به تازگي در درياچه پارك ارم ماهي قزل آلاي رنگين كمان رها سازي شده حدودا جمعه هفته گذشته تقريبا

24 و 25 آذر ماه 88 ضمنا 2 هفته پيش رفتم درياچه رازي اما در حال تخليه آب درياچه براي ترميم كف

در ياچه بودن در حال حاضر بهترين گزينه درياچه پارك ارم براي ماهيگيري است .


با آرزوي موفقيت

چند تصوير از جنگندگي ماهيهاي مختلف ا

چند تصوير از جنگندگي ماهيهاي مختلف اردك ماهي و قزل آلا

چند تصوير از جنگندگي ماهيهاي مختلف

ماهي گيري در درياچه پارك رازي

ماهيهاي گرفته شده در درياچه پارك رازي در تاريخ 88/7/22

معرفي شكارهاي بزرگ اروپا بوفالو اروپاي شمالي

معرفي شكارهاي بزرگ اروپا بوفالو اروپاي شمالي

معرفي شكارهاي بزرگ اروپا خوك وحشي (گراز)

معرفي شكارهاي بزرگ اروپا خوك وحشي (گراز)

معرفي شكارهاي بزرگ اروپا گربه وحشي (لينكس)

معرفي شكارهاي بزرگ اروپا خرس قهوه اي

معرفي شكارهاي بزرگ اروپا خرس قهوه اي

معرفي شكارهاي بزرگ اروپا بز كوهي وحشي (ميكس)

معرفي شكارهاي بزرگ اروپا نوعي قوچ كه به نام كشورهاي اسلامي شمال افريقاست ( barbary sheep)

معرفي شكارهاي بزرگ اروپا كوهي مناطق آلپ

معرفي شكارهاي بزرگ اروپا كوهي مناطق آلپ

معرفي شكارهاي بزرگ اروپا نوعي بز كوهي مناطق آلپ

معرفي شكارهاي بزرگ اروپا نوعي بز كوهي مناطق آلپ

ماهيگيري در درياچه پارك ارم

از دوسه تا از دوستان كه پاتوقشون ارمه شنيدم قزل آلايي كه اين سري يعني اول مهر ريختن تو درياچه تلف شدن اگر كسي چيزي ديده يا ميدونه برام ايميل بزنه ممنون ميشم .

Email : majdabady@live.com

ماهيگيري در درياچه پارك رازي

امروز بعد از 1 ماه به سرم زد برم پارك رازي ماهيگيري خلاصه ميكنم هر طعمه اي بگيد از جوشونده تا كرم و خمير زردچوبه و خمير دارچين استفاده كردم اما دريغ از يك نوك ساده ساعت 6 جامو عوض كردم يه آقايي روديدم از نون لواش استفاده ميكرد با قلاب شماره 4 به گفته خودش هفته قبل با همين روش تو مسابقه كه هر پنجشنبه تو اين پارك از ساعت 6 صبح تا 12 برگذار ميشه دوم شده بود البته تا ساعت 7 ظرف 1 ساعت 1 كپور 1كيلو ونيمي گرفت . ضمنا براي هرچوب بايد 5000 تومان بپردازيد براي 5 قطعه ماهي .و ديگه اينكه توهفته گذشته 260 كيلو كپور تو در ياچه رها سازي شده . ضمنا من با نون لواش 3 تا ماهي قرمز گرفتم .
موفق باشيد .

گرگ خاكستري نژاد ايراني

تنها عكس با كيفيت از گرگ ايراني از سايت : http://www.irandeserts.com

آبشار مارگون

موقعيت جغرافيايي : آبشار مارگون در شمال غربي استان فارس و 128 كيلومتري شيراز و 50 كيلومتري سپيدان بين 30 تا 31 درجه عرض شمالي و 51 تا 52 درجه طول شرقي واقع شده است.

حداكثر ارتفاع: 3629 متر

حداقل ارتفاع: 2000 متر

وسعت منطقه: 10000 هكتار

پوشش گياهي منطقه

1-جوامع گياهي و جنگلي منطقه بر دو دسته تقسيم مي شود:

الف- جامعه پسته و بادام (Pistacia- Amygdalus)

مهمترين جنگلهاي منطقه را پوشش پسته و بادام تشكيل مي دهد كه تا ارتفاع 2800 متر ديده مي شود.

بادام موجود در منطقه شامل چند واريته مختلف بشرح زير است:

1-Amygdalus elaegnifolia

2-Amygdalus erloclada

3-Amygdalus Leiocarpa

4-Amygdalus Scoparia

5-Amydalus Spartioides

درختان و درختچه هاي زير مخلوط با گونه هاي اصلي وجود دارد:

1-Acer Cinerascins كيكم

2- Acer manspesslanum كيكم

3-Berberis زرشك

4-Celtis coucosia داغداغان

5-Cotloncaster nummularia شير خشت

6-Fraxinus s.p وزن

7-Sorbus aria سماق

8-Viburnum lantana هفت كول

جامعه بلوط

اين جامعه تا ارتفاع 2500 متر از سطح دريا ديده مي شود كه گونه اصلي آن Querous brantii مي باشد.

واريته هاي ديگر از اين گونه بشرح زير مي باشد:

1-Q- brantti varbrantti

2- Q- brantti var persica

3- Q- brantti lindlvar

همراه بلوط كه گونه اصلي اين جامعه درختان و درختچه هاي زير ديده مي شود.

1-Acer cinerascens كيكم

2-Acer monspessulanum كيكم

3-Amyhdalus revteri بادام

4-Cellis glabrata داغداغان

5-Crataegus Azarollus كيالك

6-Ficus caria انجير

7-Fraxin s.p ون

8-Pistachia matica بنه

9-Pistachia khinjak بنه

10-Plantanus orientalisچنار

11-Salixبيد

12-Juglans regiaگردو

ب- پرندگان منطقه شامل:

1-كبك

2-كبك دري

3-تيهو

4-با قرقره

5-كبوتر

6-فاخته

7-سار

8-گنجشك

9-كلاغ

10-كلاغ زاغي

11-داركوب

پرندگان شكاري: انواع شاهين ها - عقاب ها و لاشخورها.

در رودخانه منطقه شرايط جهت توليد و تكثير ماهيان سرد آبي مهيا ميباشد.

حدود چهارگانه منطقه آبشار مارگون

شمال: از دو راهي كمهر كاكان (چشمه آرزو) در امتداد جاده آسفالته روستاي جوب خاله تا تقاطع آن جاده خاكي مارگون و در امتداد همين جاده تا روستاي مارگون ودو راهي اسفيان محل پل و در امتداد جاده ماشين رو اسفيان تا گردنه شاه قلي.

شرق: از گردانه شاه قلي در امتداد دامنه كوه تا سراب اسفيان و در امتداد جاده قديم پس از گذشتن از دو راهي چيكان در امتداد جاده قديمي جيپ رو كمهر تا گردانه تاريخ

جنوب: از گردانه تاريخ در امتداد جاده قديمي جيپ روكمهر از گذشتن از دره ناصري بخورد به گردنه و پل و زراعت گودو لهي

غرب: از گردنه دپل زراعت گود ولهي به خط مقروض مستقيم به دو راهي كمهركاكان (چشمه آرزو)

2-گياهان مرتعي منطقه:

بعلت دخالت شديد انسان جوامع گياهي منطقه كاملاً تغيير يافته و علفهاي هرز جانشين آنها شده است.

گياهان مرتعي شامل:

از گرامينه ها

1-Stipa barbata - Bromus Tomentalus

2-Agropyron

3-Poa bulbosa

5-lolium

Alhagi camelurum خارشتر

Haltemia Persica

Glamdilofera شيرين بيان

Artemesia Herboalbaدرمنه

Astragalusگون

Prangus S.P جاشير

(جاشير در ارتفاعات منطقه وجود دارد و مهمترين علوفه جهت تغذيه زمستاني دامها مي باشد)

حيات وحش منطقه مارگان

الف- پستانداران منطقه عبارتند از:

1-قوچ و ميش

2-گل و بز وحشي

3-خرس

4-سمور

5-گرگ

6-روباه

7-شغال

8-كفتار

9-خرگوش

10-گراز

11-تشي

ب- پرندگان منطقه شامل:

1-كبك

2-كبك دري

3-تيهو

4-با قرقره

5-كبوتر

6-فاخته

7-سار

8-گنجشك

9-كلاغ

10-كلاغ زاغي

11-داركوب

پرندگان شكاري : انواع شاهين ها- عقاب ها- و لاشخورها.

در رودخانه منطقه شرايط جهت توليد و تكثير ماهيان سرد آبي مهيا مي باشد.

مناطق شكار ممنوع استان فارس

منطقه شكار ممنوع بصيران:

موقعيت جغرافيايي:

اين منطقه با وسعت150000 هكتار در طول جغرافيايي 10 53 تا 31 52 و عرض جغرافيايي 02 31 تا 32 30 قرار دارد.كه در قسمتي از شهرستان اقليد محصور است.

پوشش گياهي:

درمنه ،انواع گون، خار شتر، كما، علف مار، گلرنگ، تاتوره، ميخك، فرفيون، لاله واژگون، شاه تره، كلاغك، پنيرك، لاله، بنفشه و اسپند .

حيات وحش:

كل وبز، قوچ وميش، روباه، آهو، پلنگ، گرگ، خرگوش ، تشي، كفتار، شغال وپرندگان منطقه شامل: كبك، تيهو، دليجه، سارگپه معمولي، بحري، بلدرچين، طرقه، چكاوك ،دم جنبانك ابلق و سنقر گندمزار ،انواع پرندگان مهاجر نظير درنا،اردك وانواع مرغابي سانان .

منطقه شكار ممنوع پادنا

منطقه شكار ممنوع پادنا: موقعيت جغرافيايي: اين منطقه با وسعت 40000 هكتار بين 32 52 تا 5052 طول شرقي و 38 28 تا 58 28 عرض شمالي در جنوب شيراز ودر شرق و شمال فيروزآبادواقع گرديده است. پوشش گياهي: پوشش گياهي عمدتا" درختان جنگلي : بنه (پسته وحشي )،بادام وحشي ،کيکم ، زيتون ،ارس ،داغداغان ،ارژن ،زالزالک ،گياهان مرتعي ،درمنه و گونه هاي علفي يکساله از خانواده گرامينه ولگومينوز ارس – سرو کوهی Juniperus excelsa پسته وحشی – بنه Pistacha atlantica کلخنگ Pistacia mutica بادام کوهی Amygdalus scoparia تنگرس Amygdalus lycedis ارژن Amygdalus eriocada کيکم Acer cinerascens گون Astragalus spp کنگر Gundelia sp حيات وحش: پستانداران :کل وبز ،قوچ وميش ،گراز ، گرگ ،کفتار ، گربه وحشي، روباه، شغال ،تشي پرندگان : کبک ،تيهو کبوتر جنگلي ، قمري دارکوب ،چک چک ، هد هد ،سنگ چشم ، کمر کلي، سبز قبا ،کلاغ زاغي ،خانواده گنجشک،زنبور خوار و پرندگان شکاري آسيب‌پذير حمايت شده در خطر انقراض نام فارسي نام علمي * گرك Canis lupus * گربه وحشي Felis sylveseris * آهو Gazella subgutturosa كفتار Hyacna hyacna قوچ و ميش وحشي Ovis oricntalis * * ‌روباه Vulpes rupelli

منطقه شكار ممنوع توت سياه بوانات

منطقه شكار ممنوع توت سياه بوانات: موقعيت جغرافيايي: اين منطقه با وسعت 20000 هكتار بين 41 52 تا 1053 طول شرقي و 11 30 تا 21 30 عرض شمالي در شمال شرقي استان فارس و در انتهاي سوريان و بوانات واقع شده است. پوشش گياهي: بنه ،بادام،گز،انواع گون،قيچو گونه هاي يك ساله و چند ساله ميباشد. حيات وحش: كل وبز،قوچ وميش ، پلنگ،گرگ،روباه، خرگوش وپرندگان آن شامل كبك،كوكر،سينه سفيد وانواع پرندگان شكاري .

منطقه شكار ممنوع چاه نفت داراب

منطقه شكار ممنوع چاه نفت داراب : موقعيت جغرافيايي: اين منطقه با وسعت 90000 هكتار بين طول جغرافيايي 2 55 تا 33 55 و عرض جغرافيايي 59 27 تا 4 28 در فاصله 135 كيلومتري جنوب شرقي داراب ودر مجاورت جاده داراب به بندر عباس واقع شده است. پوشش گياهي: بنه ،قيچ،بادام وحشي ،تنگرس،درمنه،شقايق وحشي،ارس،كيكم و گياهان خانواده گندميان. حيات وحش : كل وبز ،قوچ وميش ،پلنگ،گرگ،شغال،روباه معمولي،روباه سردم سفيد، تشي،خرگوش و... پرندگان: هوبره،دراج،كبك،تيهو، كبوتر ،قمري، بلدرچين،سينه سياه و...

منطقه شكار ممنوع خرمنكوه فسا

منطقه شكار ممنوع خرمنكوه فسا: موقعيت جغرافيايي: اين منطقه با وسعت 26582 هكتار بين 30 53 تا 40 53 طول شرقي و 9 29 تا 17 29 عرض شمالي در شرق شيراز ودر حاشيه جاده شيراز استهبان واقع گرديده است. پوشش گياهي: ارس – سرو کوهی Juniperus excelsa پسته وحشی – بنه Pistacha atlantica کلخنگ Pistacia mutica بادام کوهی Amygdalus scoparia تنگرس Amygdalus lycedis ارژن Amygdalus eriocada کيکم Acer cinerascens گون Astragalus spp کلاه ميرحسن Acantolimon sp کوما –باريجه Ferula 2sp چای کوهی Stachys sp لاله وحشی Tulipa 3sp بومادران Achilea sp آويشن Thymus sp درمنه Artemisia sp مريم گلی Salvia sp بابونه Anthemis 2sp کنگر Gundelia sp آنزروت Ebenus stellata گل گندم Centura 4 sp شکر تيغال Echinops sp بهمن Stipa barbata رعنا زيبا Gailardia sp حيات وحش: پستانداران :کل و بز ، قوچ و ميش خرگوش ،گرگ ، روباه و... پرندگان شامل: كبك،تيهوو انواع پرندگان شكاري

منطقه شکار ممنوع دالان

منطقه شكار ممنوع دالان: موقعيت جغرافيايي: اين منطقه با وسعت 30000 هكتار بين طول جغرافيايي 49 51 تا 5 52 و عرض جغرافيايي 35 28 تا 44 28 و در 62 كيلومتري غرب شهرستان فيروزآباد ودر 33 كيلومتري جنوب فراشبند قرار دارد. پوشش گياهي: درختان بنه،كلخنگ،بادام،كيكم،آلبالوي وحشي،گز،كنار،استبرق و انواع گونه هاي علفي.و... حيات وحش: كل وبز،قوچ وميش،پلنگ،كبك وتيهو،باقرقره و پرندگان شكاري.

منطقه شکار ممنوع دره باغ بوانات

منطقه شكار ممنوع دره باغ بوانات موقعيت جغرافيايي: در شمال استان فارس ما بين ¢ 33/°30 تا ¢1 /° 31 عرض شمالي و ¢ 54 /° 52 تا¢ 43 /° 53 طول جغرافيايي قرار گرفته است. حداكثر ارتفاع: 2859 متر حداقل ارتفاع: 1450 متر وسعت منطقه: 140000 هكتار حدود چهارگانه منطقه دره باغ شمال: از ده عرب و روستاي رستم آباد در امتداد دامنه كوه همباس و كوه پوزه سياه پس از قطع دو راهي اسفند آباد هنشك در امتداد دامنه كوه اسي بخورد به مزرعه برد شيراز شرق: از مزرعه برد شيراز در امتداد جاده خاكي ماشين رو به مزرعه چهرك جنوب: ازمزرعه چهرك در امتداد جاده خاكي قديمي سوراين ده بيد بخور به روستاي گوشتي در امتداد خط منحني 2500 به جاده آسفالته شيراز آباده در محل گردنه كولي كش و در امتداد جاده آسفالته تا دو راهي كارخانه سيمان آباده غرب: از دو راهي كارخانه سيمان آباده در امتداد جاده ماشين رو بطرف روستاي ولي آباد بخورد به ده عرب و روستاي رستم آباد. حيات وحش منطقه دره باغ عمده ترين حيوانات وحشي منطقه شامل: 1-كل و بز 2-قوچ و ميش 3-پلنگ 4-گرگ 5-روباه 6-خرگوش 7-تشي عمده ترين پرندگان منطقه شامل: 1-كبك 2-تيهو 3-با قرقره 4-كبوتر وحشي 5-پرندگان شكاري 6-لاشخورها پوشش گياهي عمده ترين پوشش گياهي منطقه شامل: 1-درخت بنه 2-بادام وحشي 3-آلبالو وحشي 4-كيكم 5-انجير وحشي 6-قيچ درمنه 7-كما اترپيكلس 8-گز 9-زرشك 10-ني 11-كاروان كش 12-گوش بره 13-كاكوتي 14-برنجاسف 15-شقايق زرد 16-انواع گون 17-كنگر 18-اسپند 19-گونه هاي علفي يكساله منابع آبي منطقه دره باغ چشمه مرواريد - چشمه همبس- چشمه رفوك- چشمه آب مك- چشمه فريادون- چشمه بيدخنك- چشمه سرخابي- چشمه دره نار- چشمه اموك- چشمه دره باغ- چشمه لاي نيريز- چشمه انجير - چشمه پازندون - چشمه اسي آثار تاريخي منطقه دره باغ در محورهاي غرب و شمال و شرق منطقه قلعه هاي قديمي معروف به قلعه نواحي - كاروانسراهاي شاه عباس

منطقه شکار ممنوع فراشبند

منطقه شكار ممنوع كوه دالان فراشبند موقعيت جغرافيائي: اين منطقه در 62 كيلومتري غرب فيروزآباد و در 23 كيلومتري جنوب فراشبند واقع شده و در بين طول جغرافيايي ¢ 49/°51تا ¢ 5/°52 و عرض جغرافيايي ¢35/°28 تا ¢44/°28 قرار دارد حداكثر ارتفاع: 1690 متر حداقل ارتفاع: 789 متر وسعت منطقه: حدود 30000 هكتار حدود چهارگانه منطقه شكار ممنوع كوه دالان شمال: پوزه آبگرم در امتداد جاده ماشين رو به طرف تاسيسات پالايشگاه دو راهي امامزاده شهيد فراشبند شرق: دو راهي امامزاده شهيد در امتداد جاده ماشين رو مورتي تا جشمه و گرفنه مورتي جنوب: گردنه مورتي در امتداد ماشين رو تا دو راهي بدل و در امتداد جاده جهاد سازندگي بدل تا بيشه زرد (دو راهي دشت پلنگ) غرب: بيشه زرد در امتداد جاده ماشين رو فراشبند پوزه آبگرم وضعيت طبيعي كوه دالان با وسعتي حدود 30 هزار هكتار در 23 كيلومتري جنوب فراشبند و در 62 كيلومتري غرب فيروزآباد قرار دارد. شكل مورفولوژيك منطقه عمدتاً كوهستاني و داراي زيستگاه و پناهگاههاي مناسب جهت زيست حيوانات كوهزي مي باشد و دشتها با جنگلهاي نيمه متراكم كنار زيستگاه خوبي براي حيوانات دشت زي مي باشد. پوشش گياهي منطقه شكار ممنوع كوه دالان فراشبند پوشش گياهي در دشتها عمدتاً جنگلهاي كنار بصورت پراكنده و نيمه متراكم و گونه هاي علفي يكساله بخصوص بهمني و انواع گون مي باشد و در سايز نقاط ارتفاعات درختان: 1-بنه 2-كلخنگ 3-بادام 4-كيكم 5-خوشك 6-آلبالو وحشي 7-گز 8-استبرق 9-كنار 10-خارشتر حيات وحش منطقه دالان فراشبند در حال حاضر عمده ترين حيوانات وحشي منطقه شامل: 1-كل و بز 2-قوچ و ميش 3-پلنگ 4-گرگ 5-روباه 6-شغال 7-تشتي 8-خرگوش پرندگان منطقه شامل: 1-كبك 2-تيهو 3-با قرقره 4-توكا 5-چك چك 6-بلبل 7-دو ميل 8-عقاب طلائي 9-كبوتر وحشي

منطقه شکار ممنوع کوه دراءممسنی

منطقه شكار ممنوع كوه دراء‌ممسني موقعيت جغرافيايي: 30 كيلومتري غرب شهرستان كازرون و جنوب شهرستان نورآباد ممسني (42 كيلومتر) وسعت : 80000 هكتار حدود چهارگانه منطقه كشار ممنوع كوه دراء‌ممسني شمال: روستاي بشارجان - نوازگلي- بابامنير شرق: بيگدلي- روخانه شور جنوب : روستاههاي صفر بگ- ميلاتون - بيدگرز غرب: روستاي ميشان حيات وحش منطقه بدليل وجود پناهگاه آب و پوشش گياهي مناسب و عدم تمركز مراكز فعاليتهاي كشاورزي و روستايي در مجاورت آن محيط مناسبي جهت گونه‌هاي مختلف پستانداران و پرندگان است. پستانداران : 1-كل و بز 2-قوچ و ميش 3-گراز 4-تشي 5-خرگوش 6-روباه قرمز 7-شغال 8-كفتار 9-گرگ 10-خرس 11-پلنگ 12-كراكال 13-گوركن 14-سنجاب پرندگان: 1-كبك 2-تيهو 3-هوبره 4-قمري 5-كبوتر جنگلي 6-كبوتر چاهي 7-چكاوك كاكلي 8-چكاوك هدهدي 9-بلبل خرما 10-كنگ چشم 11-طرقه بنفش 12-چك چك سر سياه 13-چي جاق 14-زاغي 15-كمركلي كوچك 16-كهر كلي بزرگ 17-سهره جنگلي 18-كمركلي جنگلي 19-چرخ ريسك بزرگ 20-سهره جنگلي 21-هدهد 22-سبزه قباي هندي 23-سبزه قباي معمولي 24-زنبور خورك سبز 25-زنبور كلو خرمائي 26-كوكر 27-دليجه 28-عقاب دستي 29-قرقي 30-جغد كوچك 31-عقاب طلائي 32-دليجه كوچك 33-چاق لق پوشش گياهي پوششهاي جنگلي و مرتعي منطقه معرف جنگلها و مراتع مناطق خشك و نيمه خشك كوهستاني است شامل 1-كنار 2-استبرق 3-بادام 4-بنه 5-انجير 6-بلوط 7-گيلاس وحشي 8-كيكم 9-كيالك 10-افورا 11-گون جنگلهاي بلوط منطقه بيش از 90% سطح منطقه را تشكيل مي دهند.

منطقه شكار ممنوع كوه سياه ارسنجان

منطقه شكار ممنوع كوه سياه ارسنجان: موقعيت جغرافيايي : اين منطقه با وسعت 30000 هكتار بين 8 53 تا 17 53 طول شرقي و 45 29 تا 15 30 عرض شمالي در جنوب غربي شهر ارسنجان واقع شده است. پوشش گياهي: گون،درمنه، آويشن، جاشير،گرامينه،جارو وساير گياهان علوفه اي و درختها ودرختچه هايي شامل: بنه ،كيكم،بادام،گلابي وحشي، گز، كلخنگ،تنگرس، ارفژن وزالزالك. حيات وحش: كفتار،روباه،گرگ،گرازوپرندگان شامل: كبك،باقرقره،،شاهين،عقاب،تيهو و دليجه ميباشد.

منطقه شكار ممنوع كوه گورم

منطقه شكار ممنوع كوه گورم: موقعيت جغرافيايي: اين منطقه با وسعت 50000 هكتار بين 26 53 تا 32 53 طول شرقي و 37 28 تا 51 29 عرض شمالي در شهرستان جهرم قرار دارد. پوشش گياهي: در اکثر ارتفاعات ياد شده درختان جنگلي بادام کوهي , بنه , کهکم , کلخنگ , کيالک ( زالزالک ) , ارژن , انجير وحشي , گيلاس وحشي , ارس يا سروکوهي , مورد , خرزهره , استبرق و کنار ديده مي شود که گونه جنگلي غالب در منطقه درختان بادام وحشي و ارس تشکيل داده است . از گونه هاي مرتعي مي توان چندان , گون , درمنه , خارشتر , آنغوزه , کنگر , ريش بز , آبنوس , لاکتوکا , ) کاهو وحشي ) و گرامينه ها نام برد . از گياهان دارويي نيز مي توان آنغوزه , ختمي , بابونه , رازيانه , شاتره , کاسني , بومادران , تلخه بيان , شيرين بيان و ثعلب نام برد . حيات وحش: با توجه به ارتفاعات صخره اي و صعب العبور , زيستگاهي مناسب براي جانوران وحشي به شمار مي آيد . طبق سر شماري در آبانماه سال 84 از حدود 15% کل منطقه و طي يک رزو سرشماري تقريبا" تعداد 170 رأس کل و بز و 35 رأس قوچ و ميش مشاهده گرديد هم چنين منطقه داراي آهو و پلنگ ( هر دو به ندرت مشاهده مي شود ) , گرگ , روباه , خرگوش , تشي , لاک پشت و ... نيز به وفور مشاهده مي شود . نيز زيستگاه پرندگاني از قبيل کبک , تيهو , قمري , انوع عقاب ها , دليجه , بحري , شاهين , انواع کبوترها , کمر کولي , چک چک کوهي , دارکوب , هد هد , کوکرها , لاشخورها , اواه چکاوک ها , چرخ ريسکها , توکاها , پرستوها , بلبل خرما , زنبور خور , سبزه قبا , سليم طوقي , ليکو , کلاغ ها و گنجشکها که همگي به وفور مشاهده مي گردد مي باشد .

منطقه شكار ممنوع كوه هوا وتنگخور لامرد:

منطقه شكار ممنوع كوه هوا وتنگخور لامرد: موقعيت جغرافيايي: اين منطقه با وسعت 80000 هكتار بين طول جغرافيايي 41 52 تا 21 53 و عرض شمالي 40 27 تا 56 27 در فاصله 85 كيلو متري شمال لامرد و 65 كيلومتري جنوب غربي و غرب خنج قرار دارد. پوشش گياهي: كنار،استبرق،بنه،كلخنگ،بادام وحشي، كيكم، انواع گون وگونه هاي مرتعي . حيات وحش: پستانداران شامل : كل وبز ،قوچ وميش،گرگ،پلنگ،روباه،شغال،خزندگان وانواع پرندگان شكاري و كبك وتيهو ميباشد.

منطقه شكار ممنوع كوهستان داراب

منطقه شكار ممنوع كوهستان داراب: موقعيت جغرافيايي: اين منطقه با وسعت 50000 هكتار بين طول جغرافيايي 21 55 تا 54 55 و عرض جغرافيايي 16 28 تا 47 28 در حوزه شهرستان داراب ودر حوالي روستاي لايزنگان واقع گرديده است. پوشش گياهي: ارس،بنه،كلخنگ،بادام وحشي ،تنگرس،ارژن،كيكم،زالزالك،انجير وحشي،آلبالو،گيلاس وحشي،خرزهره،گون، كلاه مير حسن و مورد. حيات وحش: كل وبز،قوچ وميش،پلنگ،گرگ،شغال،روباه،خرس، جوجه تيغي،خرگوش،گراز،كفتارو پرندگان آن شامل:كبك،تيهو،بلدرچين،جغد،كبوتر جنگلي،انواع عقاب،سارگپه،خزندگاني نظير:مارهاي مناطق گرم وخشك لاك پشت،سمندرو...

منطقه شكار ممنوع مزايجان

منطقه شكار ممنوع مزايجان: موقعيت جغرافيايي: اين منطقه با وسعت 40000 هكتار در 25 54 طول شرقي و 28 21 عرض شمالي ودر 70 كيلومتري جنوب شهرستان داراب و شرق زرين دشت در ارتفاعات كوه مرو تلخي واقع شده است. پوشش گياهي: گرامينه،كلاه مير حسن،گون،كنگر،بومادران،اسپند،گياهان دارويي ودرختان ودرختچه هايي چون بنه،كيكم،ارژن،بادام،تنگرس،خوشك،آلبالوي وحشي وكاروان كش . حيات وحش: كل وبز،قوچ و ميش ،گراز،كفتار،خرگوش،گرگ،تشي وپرندگان شامل: كبك،تيهو،باقرقره،وزنبور خوار ،كبوتر چاهي،پرستو، زاغ نوك سرخ، سهره،چكاوك، چك چك، زرده پره و هوبره .

منطقه شكار ممنوع مل بلند

منطقه شكار ممنوع مل بلند: موقعيت جغرافيايي: اين منطقه با وسعت 12000 هكتار بين طول جغرافيايي 33 52 تا 40 53 و عرض جغرافيايي 4 29 تا 13 29 در 52 كيلومتري جنوب شرقي شيراز و درمحور شيراز فيروزآباد قرار دارد . پوشش گياهي: پوشش گياهي عمدتا" درختان جنگلي ومرتعي عمده ترين گونه هاي گياهي منطقه شامل بنه ، ،بادام وحشي، کلخنگ ،کيالک،کيکم، تنگس،انواع گون،آويشن ، کما ،ارژن ،،گياهان مرتعي يکساله وچند ساله ميباشد، ارس – سرو کوهی Juniperus excelsa پسته وحشی – بنه Pistacha atlantica کلخنگ Pistacia mutica بادام کوهی Amygdalus scoparia تنگرس Amygdalus lycedis ارژن Amygdalus eriocada کيکم Acer cinerascens گون Astragalus spp کنگر Gundelia sp حيات وحش: پستانداران :کل وبز ،قوچ وميش، خرگوش ،گراز ، گرگ ،کفتار ، روباه، شغال ،تشي پرندگان : سنگ چشم، زاغي ، کبک ،تيهو،گنجشک ،، دليجه،چک چک کوهي ، کمر کلي ،سهره معمولي. آسيب‌پذير حمايت شده در خطر انقراض نام فارسي نام علمي * گرك Canis lupus * تشي Hystrix. indica كفتار Hyacna hyacna قوچ و ميش وحشي Ovis oricntalis * * ‌روباه Vulpes rupelli

منطقه شکار ممنوع مهارلو

منطقه شكار ممنوع درياچه مهارلو موقعيت جغرافيايي: درياچه مهارلو در 18 كيلومتري جنوب شرقي شيراز بين طول جغرافيايي ¢42/°52 و¢ 59 /° 52 و عرض شمالي¢ 18 /° 29 و¢ 32/°29 قرار دارد. وسعت منطقه: 25000 هكتار ارتفاع از سطح دريا: 1480 متر عميق ترين نقطه درياچه : 2 متر حدود چهارگانه منطقه شكار ممنوع درياچه مهارلو شمال: حريم درياچه مهارلو بعد از روستاي نيلگونك در امتداد جاده ماشين رو تا حوالي روستاي گشتگان بالا. شرق: از حوالي روستاي گشنگان بالا در امتداد جاده خاكي جيپ رو پس از گذشتن از شرق ارتفاع 1747 متري به آبادي قند يلك و در امتداد همين جاه به روستاي 1 علي دوست و درحريم درياچه تا حوالي روستاي چاه انجير جنوب: از حوالي روستاي چاه انجير در امتداد جاده تابستاني بخورد به جاده آسفالته شيراز سروستان در محل روستاي سيف آباد حريم درياچه در امتداد جاده آسفالته شيراز تا روستاي مهارلو غرب: حريم درياچه از روستاي مهارلو در امتداد جاده آسفالته شيراز تا برم شور پائين و در حريم درياچه و تالاب بخورد به جاده ماشين رو در حوالي روستاي نيلگونك وضعيت طبيعي و حوزه آبريز اين منطقه با ارتفاع 1460 متر نسبت به سطح دريا بصورت درياچه با آب شور و شيرين در محل ورودي آبريزها بصورت تالابي و ني زار مي باشد و در ضلع شرقي از روستاي گشتگان بالا تا روستاي اعلي دولت قسمتي از منطقه كوهستاني مي باشد كه بدليل اهميت زيستگاهي جزء محدوده مي باشد و حوزه آبريز شامل چشمه قصر قمشه،‌چنار سوخته، رودخانه خشك،‌ زهكش فرودگاه،‌زهكش خط لوله گاز،‌چشمه پيربنو ، چشمه كوشك خليل باباخاني - چشمه دهنو و باباجاجي مي باشد. گونه هاي گياهي تالاب مهارلو انواع گياهان حاشيه اي جو، خارشتر،‌توت، انجير،‌انار،‌بيد و گياهان تالاب گز (Tamarix) مورا (Suaeda) - ازتيره اسنفاجيان (Salicoruia) گياهان شوربستر (Phragmatis) ،‌ني (Typha) ، لوئي (Charasp) گونه هاي جانوري تالاب پرندگان شامل بيش از 26 گونه پرنده اعم از گونه هاي مهاجر و بومي مي باشد. اعم پرندگان زادآور تالاب عبارتند از: انواع آبچليك ها نظير چوپان، نوك خنجري،‌انواع سليم ها بخصوص سليم طوقي كوچك ، سليم شني. در ني زارهاي ضلع شمال غربي و ني زارهاي بر مشور انواع پرندگاني نظير حواصل ارغواني ،‌تنجه،‌آنقوت،‌ حواصيل زرد،‌اگرت كوچك،‌زادآوري مي نمايند. گونه هاي زيادي از انواع اردكها بخصوص اردك گيلار، اردك سرسبز،‌خوتكا و جمعيت كثيري فلامينگو متجاوز از 14000 قطعه در تالاب فوق زمستان گذراتي مي نمايند. منابع تامين كننده آب تالاب تالاب مهارلو داراي سه منبع مهم تامين كننده آب مي باشد. 1-رودخانه خشك شيراز: در فصول پرباران اين رودخانه ميزان متنابهي آب وارد تالاب مي نمايد كه كليه حوزه بخش غربي شهرستان شيراز را در بر مي گيرد.علي رغم اينكه رودخانه فصلي است ولي در سالهاي پرباران در تمام طول سال آب به تالاب وارد مي نمايد. 2-دشت سلطان آباد و زهكشي پل فسا: در گذشته دشت بصورت يك منطقه تالابي بود ولي با توسعه شهر شيراز (احداث فرودگاه و پايگاه هوايي) و احداث چند رشته زهكش بمنظور دستيابي به زمين اين تالاب خشك،‌آب آن از طريق زهكش پا فسا به تالاب وارد مي شود كه در حال حاضر آبي از اين طريق وارد نمي شود. 3-چشمه هاي نيلگونك،‌بابونك، در منتهي اليه شمال غرب تالاب: از جمله چشمه هاي دائمي كه مقدار كمي آب وارد بخش شمال غرب تالاب مي گردد.

منطقه ممنوعه شكار گورم جهرم

منطقه ممنوعه شكار گورم جهرم

موقعيت جغرافيايي : شمال غربي شهرستان جهرم

ويژگيهاي منطقه: دو رشته كوه بهم پيوسته بنام كوه گورم (2761 متر ارتفاع) ، كوه نمك (2846 متر ارتفاع) - رودخانه قره تاج در قسمت شمال غربي و غرب - رودخانه شور در قسمت جنوب و غرب

وسعت : حدود 50000 هكتار

پوشش گياهي منطقه ممنوعه شكار گورم جهرم

عمده ترين گياهان منطقه

Juniperus Exelsa	1-ارس
Pistacia Matica	2-بنه
Pistacia Khinjuc	3-گلخنگ
Acer Cinerascens	4-كيكم
Amygdalus Scoparia	5-بادام وحشي
Ficus Carica	6-انجير وحشي
Amygdalus lycioides	7-تنگرس
Daphne Mucronata	8-خشك
Mrtas Communis	9-مورد
Neroiam Communis	10-خرزهره
Calo tropis Procera	11-استبرق
Ziziphus Spina Christi	12-كنار
Prunus Diffusa	13-آلبالو وحشي
Hultemia Persica	14-ورك
Laviatae	15-گوش بره
Astragallus	16-گون ها
Euphorbia laric	17-فرنيون
Alhagi Camelorum	18-خارشتر
Aftemisia Herbaalba	19-درمنه
Onobrhchis Arnacantha	20-اسپرس
Ziziphora Tenuior	21-كاكوتي
Ferhedra SP.	22-كنگروحشي
Ferula Asufoetida	23-آنقوزه
Echinpaos	24-ريش بز
Levisticum Officinalis	25-بومادرون
Prangus SP.	26-شكرتينال
Amygdalus Reuteri	27-كما
Prangus SP.	28-جاشير
Amygdalus Reateri	29-ارژن
Peganum Harmala	30-اسفند
Alcea Ficifolia	31-ختمي
Alium SP.	32-پياز كوهي
Acanthalimon	33-كلاه مير حسن
Amygdalus Lyeiiodes	34-تنگرس

حيات وحش منطقه ممنوعه شكار گورم جهرم:

Capara Heggrus	1-بز و پازن وحشي
Ovis Ammon	2-قوچ و ميش وحشي
Gazella Subgutturosa	3-آهو (در قسمت دشت بندرت)
Pantera Pardus	4-پلنگ
Canis Lupus	5-گرگ
Vulpes Vulpes	6-روباه
Leapus Capensis	7-خرگوش
Hgstrix Indica	8-تشي
	9-لاك پشت
Alectoris Chukar	10-كبك
Ammoperdix Griseogularis	11-تيهو
Streptopelia turtur	12-قمري
Picidae	13-داروكوب
Oenanthe Oenanthe	14-چك چك كوهي
Sittidae	15-كمر كاكلي
Columbidae	16-انواع كبوترها
Vpupa Epops	17-هدهد
Pteroclididae	18-انواع كوكرها
Vultures	19-لاشخورها
Eagles	20-عقابها
Lniidae	21-انواع سنگ چشم ها
	22- ا نواع چكاوكها
Paridae	23-ا نواع چرخ ريسكها
Hiruncinidae	24-ا نواع پرستوها
Turdidae	25-ا نواع توكاها
Pyenonotus Apiaster	26-بلبل خرما
Merops Apiaster	27-زنبورها خور
Coracias Garrulus	28-سبزه قبا
Oriolus Oriolus	29-پري شاهرخ
Charadrius Hiaticula	30-سليم طوقي
Turdoides	31-كيلو
Corvidae	32-كلاغها
Ploceidae	33-گنجشكها

منابع آبي منطقه ممنوعه شكار گورم جهرم

عمده ترين منابع آبي علاوه بر رودخانه قره تاج عبارتند از: چشمه سليماني، چشمه خرزهره، آب زرك، آب حصين چاه تخته سنگ - آب شور - خوشاب هكان- چشمه كنگري