زرده پر
زرده پرها گروهی از کپور ماهیان بزرگ آبهای شیرین هستند و با نامهاى زردك و سس ماهى نیز معروف است. تقریبأ تمام خانواده دسته Barbus در مقایسه با کپور که بطور نمونه در لجنهای بستر استخرها و آبهای آرام ساکن می شوند ، زرده پرها معمولأ در بسترهای شنی و سنگی در آبهایی با جریان تند با حجم اکسیژن حل شده بالا یافت می شوند. یک زرده پر بالغ طولی بین 25 تا 105 سانتی متر و وزنی بین 200 گرم تا 10 کیلوگرم دارد. اگرچه وزنهای حدود 1 تا 2 کیلوگرم بیشتر معمول هستند. اندازه زرده پرها در رودخانه های بزرگ از این نیز تجاوز می کند.
مشخصات ظاهری :
بدنش كشیده و از طرفین كمى فشرده است. سر و فلس هاى بزرگى دارد. رنگ پشت آن قهوه اى تیره در طرفین زرد و در ناحیه شكم سفید است. علت نامگذارى آن باله هاى زردى است كه دارد. دهانش در زیر قرار گرفته است. زرده پرها دارای دو جفت سبیل می باشند. یک جفت سبیل بلند در جلوی دهانشان واقع شده که بوسیله آن می توانند به راحتی موقعیت خود را در مسیر حرکتیشان تشخیص دهند و یک جفت سبیل کوتاهتر در زیر چانه دارند. نوع دیگری از زرده پر در حوضه خزر وجود دارد كه سرى پهن و اندازه اى بزرگ تر دارد اما اخیراً بسیار كمیاب است، این دو گونه را از روى موقعیت باله پشتى مى توان شناسایى كرد كه در گونه مورد بحث ما برخلاف آن گونه دیگر نسبت به سر ، به دم نزدیك تر است. نوع دیگر همیشه در قسمت هاى میانى رودخانه كه داراى بستر قلوه سنگى و دماى متوسط ۱۵ تا ۲۰ درجه سانتیگراد به سر مى برد. از مواد گیاهى، بذر علوفه، حشرات آبزى، سخت پوستان كف زى و بچه ماهى ها تغذیه مى كند. نرها در ۴ سالگى و ماده ها در ۵ سالگى بالغ مى شوند. ماهى نر در زمان تخم ریزى روى سر و بدن برجستگى هاى مرواریدى دارد.
زرده پرها بیشتر در رودخانه های اروپا و آسیای مرکزی زندگی می کنند. آنها همچنین در آفریقا نیز یافت می شوند. نام Barbel از واژه لاتین Barba به معنی ریش یا هرگونه برآمدگی تیز شبیه مو استنتاج شده است که اشاره به حسگرهای مو مانند رشد کرده در طرفین دهان زرده پر دارد.
تخم ریزی :
تخم ریزى عمدتاً از خرداد تا تیر انجام مى شود. به طور گروهى وارد رودخانه مى شوند و در نقاط كم عمق تخم ریزى مى كنند. ۳ تا ۹ هزار تخم مى گذارند كه زرد رنگ و چسبناك است و به سنگ ها و گیاهان مى چسبد. نسبت جنسى نر به ماده هفت به یك است. مخصوص حوضه خزر و آرال است. تابستان ها در نبود ماهى سفید بازار دارد. گوشت آن داراى استخوان هاى ریز زیاد اما خوشمزه است. باید توجه داشت كه تخم هاى آن سمى بوده و خوردنش باعث تهوع و سرگیجه مى شود.
نكته بسيار مهم درباره زرده پر قسمت زيرين شكم ماهي ماده در زمان تخم ريزي به شدت سمي است (مخصوصاْ در قسمت مخرج) بهتر است در زمان صيد اين قسمت كه پوست نازكي هم هست از بدن ماهي با چاقو جداشود .ضمناْ از ديگر كعايب اين ماهي خوردن لارو و تخم ديگر ماهيان توسط اين ماهي است به طوريكه ميتواند ظرف 3 سال نسل يك ماهي را در يك منطقه را تحط تاثير قرار دهد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر